Maandag 17 maart verhuis ik naar De Munsel in Boxtel. Een woon- zorgvoorziening van swz zorg. Veel zelfstandiger en minder beschermd dan nu. Niet omdat ik hier weg wil of moet, maar omdat ik de zorg hier in het verpleeghuis in Apeldoorn echt ontgroeid ben. Ik heb deze intensieve zorg gewoon niet meer nodig. Daarnaast ook omdat De Munsel in Boxtel echt veel dichter bij mijn ouders is. Waar we nu bijna 100km moeten rijden, is het dan nog maar ruim 6km. Mijn ouders kunnen dan op de fiets komen, of ik kan met mijn rolstoel zelf naar mijn ouders rijden. Al heb ik al ontdekt dat wanneer de accu van mijn rolstoel wat leger raakt, het tempo van mijn rolstoel ook flink afneemt. Hierdoor zou ik er dus ruim een uur over doen om bij mijn ouders te komen. Dus misschien toch maar een scootmobiel kopen.
Wel moest/moet ik echt onwijs veel regelen! Dit gaf en geeft zo onwijs veel stress! Hierdoor heb ik er dus echt totaal geen zin in. En zo veel nieuwe mensen die ik weer moet leren kennen, en zij mij. En dan vind ik praten nog het engste. Ik weet dat ik niet altijd even duidelijk te verstaan ben, en al helemaal niet als je mijn stem nog nooit gehoord hebt.
Alle therapieën zijn 1e lijns, en moest ik dus zelf zoeken en regelen. Uiteindelijk had ik ookoveral een verwijzing voor nodig en dat was mega veel gedoe.
Er was nog veel meer te regelen: de huisarts, de voeding, het internet en ga zo maar door…
Dan moet ook mijn toekomstige kamer nog ingericht worden. Vanuit mijn studentenkamer had ik al meubels. Maar die stonden bij mijn oma in de schuur. Nou is daar de bliksem in geslagen en is alles tot aan de grond toe afgebrand, dus ik heb niks meer. Ik heb dat nooit heel erg gevonden, want ik dacht het toch niet meer nodig te hebben. Wel dus…
Nu maar alles opnieuw kopen.
Mijn kamer in Apeldoorn ben ik al weken langsaam aan het leeghalen. In de vijf jaar dat ik daar gewoond heb, heb ik toch veel zooi verzameld. Ik ben ook dingen tegen gekomen die ik al vijf jaar kwijt was🙈.
Hopelijk gaat deze nieuwe woonplek snel wennen.
Wow Steffie wat fijn, een plek met meer zelfstandigheid en nieuwe mensen.
In je eigen vertrouwde omgeving.
Het zal zeker wennen zijn maar 3 jr geleden ondenkbaar.
Heel veel succes en leesplezier in je nieuwe huis 🌸🍀💕
Liefs Leonie
Hoi Steffie. Ik schrijf nog een keer opnieuw, want het vorige stuk is verdwenen. Wat een fantastische blog. Van harte proficiat met je nieuwe woning Ik kan goed begrijpen dat het ook meteen lastig is. Nieuwe mensen, nieuwe plek allemaal nieuwe dingen zelf regelen. Maar eerlijk gezegd, denk ik dat jij dat eigenlijk wel nodig hebt die uitdaging. Je hebt al zoveel bergen beklommen en hindernissen genomen. Deze nieuwe uitdaging heeft eigenlijk iets heel positiefs. Je bouwt iets nieuws op en echt helemaal voor jezelf. Wat ik aan de foto zie wordt dit ook echt meer jouw huis jouw thuis en voor ons allemaal fijn dat je dichterbij bent Ik snap dat het praten even eng voelt. Maar ik Herinner…