Deze titel klink waarschijnlijk gek, en dat is het eigenlijk ook wel. Ik zal hier later op terug komen. Voor de duidelijkheid, ik vind corona echt helemaal niet fijn. Zeker de eerste golf was echt vreselijk. Ik heb toen ongeveer vier maanden in het verpleeghuis ‘opgesloten’ gezeten. Natuurlijk was er van een echte opsluiting geen sprake, want een op een mochten we wel naar het park. Als ik echt graag naar huis was gegaan, mocht dat wel. Alleen mocht ik dan niet terug naar het verpleeghuis. En het was onduidelijk hoe lang alles zou gaan duren. Daar kwam nog eens mijn angst over het aantal ic bedden bij. Dat ik, wanneer alles vol dreigden te kaken, getijgerd zou worden. Gelukkig is dat nu nog lang niet het geval. Desondanks ben ik wel bij alles op mijn hoede.
Maar waarom nou die dankjewel? Eigenlijk zelfs om twee redenen. Ten eerste dat iedereen eens ervaarde wat ik altijd ervaar. Namelijk dat je beperkt bent in je bezigheden. Ik ben altijd beperkt in mijn bezigheden. Met of zonder maakt niet uit. Natuurlijk is het allemaal wat erger wanneer er een golf is.
Dan de tweede reden.er zijn nu heel veel bijeenkomsten of anderen dingen online. Dingen zoals: presentaties, bijeenkomsten en uitwijkingen. Anders had ik hier niet of met heel veel geregel bij kunnen zijn. Voor mij is dat dus wel echt een voordeel. Wat mij betreft mag dat wel zo blijven!
