Vanaf 1 januari 2019 ga ik in het weekend naar huis toe. Eerst alleen op de zondag. Vanaf die Koningsdag dat jaar ook op zaterdag. Er was namelijk niemand die in het revalidatiecentrum op bezoek kon komen. Mijn ouders hebben mij toen ook naar huis gehaald. Vanaf toen ging ik elke zaterdag en zondag naar huis toe. Slapen deed ik nog in het revalidatiecentrum. Dit was een half uurtje rijden. In de zomer van 2019 ben ik voor het eerst thuis blijven slapen ik sliep en slaap nog steeds op een bed in de woonkamer. Mijn vader sliep op de bank. Ik had eerst een geluid makende knop om mijn vader te wekken. Later bood de Halli Galli bel uitkomst. Nu gebruik ik een ander soort bel. Ik ga nu op de vrijdag middag naar huis toe en kom op maandag avond weer terug. Het leidt tot een hele volksverhuizing als ik naar huis toe ga. Mijn ouders doen dan alle zorg. Ik heb recht op 2 keer 45min thuiszorg per maand. Dat is de moeite niet waard. Ik douch elke ochtend, want op de een of andere manier vindt mijn vader dat makkelijker. In vergelijking met de douchstoel thuis, is die in Apeldoorn net een troon en zwaar luxe. Gelukkig hebben we een tijd terug beneden ook een badkamer laten maken. Maar nu waarom ons huis zeer rolstoel onvriendelijk is, er zitten een aantal drempels in. En je moet een paar traptreden op om binnen te kunnen komen maar daar ebben we rijplaten voor. Om te alarmeren gebuik ik een elektronische draadloze bel. Deze bel heeft meerdere functies gehad in de winkel van mijn ouders..
