Dit klinkt heftig, maar dat is het voor mij helemaal niet. Sinds ik de hersenbloeding heb gehad denk ik hier al serieuzer over na. Dus al bijna 7 jaar. Een aanzienlijk deel van mijn leven. Bizar eigenlijk, al je er zo over na denkt. Ook voor de bloeding was ik al bezig met het feit dat het leven niet altijd loopt zoals je hoopt dat het loopt. Ik vond programma’s als ‘Break Free’ en ‘over mijn lijk’ altijd al mega interessant.
Maar wat is een wilsverklaring nou eigenlijk? Het heeft bij mij in principe niks met euthanasie te maken. Je maakt in een wilverklaring op papier duidelijk wat je wil in medische situaties , voor op het moment dat je zelf niet meer in staat bent om hier een beslissing over te nemen. Bijvoorbeeld: wil je indien nodig gereanimeerd worden. Nou is dit een standaard vraag die ze in elke medische instelling standaard stellen. Dus wanneer ze al beginnen met: dit is een heftige vraag, maar we moeten hem toch stellen. Dan schud ik al ‘nee’. Ik ben van mening dat als ik nog een keer gereanimeerd zou worden, ik hier alleen maar nog slechter uit zou komen.
De verklaring heb ik eind vorig jaar al geschreven. Ik moest hem alleen nog met oa de arts bespreken. Alleen die kon pas richting kerst. Dat was voor mijn vader weer niet handig. Toen had ik zoiets van: laat die verklaring dan ook allemaal maar zitten! Maar mijn psycholoog adviseerde me om het toch maar wel te doen. Zeker als ik ga verhuizen is het fijn dat alles duidelijk op papier staat. Dat gesprek was uiteindelijk vandaag.
Uiteindelijk was het wel fijn om het even met mensen te bespreken die er een andere kijk op hebben. Zo ga je toch anders tegen dingen aankijken.
De arts heeft ook nog even naar mijn longen geluisterd, want ik ben sinds zaterdag grieperig. Op zich was er nu niks te horen. Maar mijn saturatie (zuurstofpercentage in het bloed) was 88%. Dat is vrij laag, dus ik zit nu aan de extra zuurstof. Mijn temperatuur was 38,1, dus dat valt mee. Maar nu komt het, mijn CRP (ontstekingswaarde in het bloed) was 254! En normaal moet dit rond de 7 zijn. Bij mij is hij dus echt mega mega hoog! Dus ik heb ook weer een antibiotica kuur te pakken.
Gelukkig voel ik me overdag niet zo heel erg ziek. Helaas snachts wel. Nu overheerst vooral de spierpijn.
P.s. dat ongecontroleerd bewegen heb ik nog steeds. Maar door veel te oefenen met de fysio is het al wel een stuk minder. De oorzaak is nog steeds onbekend.
Comments