Sinds twee weken lukt het me bijna niet meer om een staande transfers te maken. Ik doe dit met behulp van een turner (een draaischijf die kan rijden (zie foto)) en een verpleegkundige. Alleen ‘s ochtends, want de rest vann de dag gebruik ik mijn eigen lift om bijvoorbeeld naar de wc te gaan, en dat gaat veel beter. Maar die is ‘s ochtends niet handig. Sinds twee weken krijg ik een soort van spasme aanvallen als ik sta. Ik ga mega shaken en al mijn spieren trekken zich samen en ik krijg veel ongecontroleerde bewegingen. Dood eng! Maar ook mega vermoeiend. En heel frustrerend als je lichaam niet meewerkt. De eerste keer was ik hierom ook heel verdrietig.
‘s Ochtends doe ik nu de transfer nu met twee verpleegkundigen, maar het blijft wiebelig en eng.
Volgens de fysio kunnen er een paar dingen aan de hand zijn. Of het komt door iets medisch. Een blaas- en longontsteking is al uitgesloten. Of ik moet meer (buik)spieren kweken. Of ik heb mijn lichaam overbelast. Dat zou opzich best wel kunnen.
Met dat buikspieren kweken ben ik al begonnen. Maar doordat ik halfzijdig aangedaan ben, groeien de spieren aan de ene kant sneller dan aan de andere kant. Dat lijkt me ook weer niet helemaal de bedoeling. Dus, struggels. Ik hoop dat het snel overgaat, want het is eng! Ik blijf bang dat ik val ofzo. En het is zeer frustrerend als je lichaam niet meewerkt.
Echt ontzettend balen Steffie! Ja juist waar je probeert, en het lukt je! meer controle te krijgen en je lichaam dan zo eigenwijs regaeert. Lastig om zo in strijd te zijn met je eigen lichaam. Natuurlijk wordt je daar verdrietig van. Maar jou kennende vindt jij daar weer een oplossing voor. Maar het blijft eng, spannend en ontzettend vervelend. Sterkte meis!!
Wat vervelend weer .Ik heb bewondering voor jou ,je bent een echte doorzetter..