Gisteren was ik al vroeg aan de beurt voor de optatie. Mijn vader had hier geslapen om er voor de zorgen dat ik op tijd klaar zou zijn. Rond 6 uur waren we wakker. Uiteindelijk gingen we rond half 8 richting de voorbereidingskamer van de operatie kamer. Hier hebben ze zowaar in 1 keer een goed infuus geprikt. De narcose kreeg ik met behulp van een kapje. Het duurde vrij lang voordat ik in slaap viel. Het voelt alsof er een soort cocon om je heen komt en dat alle stemmen heel ver weg zijn. Bij de botox was de narcose altijd heel kort en dan viel je ‘pats boem’ in slaap en was je ook ‘pats boem’ weer wakker. Bij een langere narcose is dat niet zo.
Uiteindelijk was ik rond 10u weer op mijn kamer. Alles was goed gegaan. ‘S Middags zat ik alweer aangekleed in mijn stoel. Ik had wel wat keelpijn en hoestte bloed op.
In de avond vloog mijn peg-sonde er nog uit. Ik was helemaal in paniek, want die insteekopening groeit heel snel dicht. Ze hebben er hier tijdelijk een of andere sonde in gedaan. Uiteindelijk is er een nieuwe peg vanuit het Wkz gekomen en is er een mdl-arts opgeroepen om hem te plaatsten. Achteraf denk ik dat het ballonnetje waarmee deg peg vast zit in de maag, is ontploft. Op dat moment was dit niet grappig, nu wel.
Het koolzuur in mijn bloed was ook vannacht weer goed, dus vooralsnog geen beademing in de nacht.
Verder alleen nog wat bloed bij het sputum. Maar dat is normaal. En nog een heel klein beetje keelpijn. Hier krijg ik paracetamol voor. Verder heb ik voor mijn doen een iets wat hoge temperatuur. Maar ook dat is blijkbaar normaal na een operatie.
Yeahhhhh feest!! 💕