Ik stop…
- steffiehooijman
- 24 mei 2024
- 1 minuten om te lezen
Oke, misschien klinkt ‘ik ben klaar’ iets beter dan ‘stoppen’. Maar zo voelt het wel, als opgeven ofzo. Dit gevoel slaat alleen echt helemaal nergens op! Na ruim 2 jaar! En dat is onwijs lang. Mag de revalidatie ook wel eens klaar zijn.
Ik ben klaar met de revalidatie rondom het slikken. De logopedie in de Hoogstraat.
In die 2 jaar heb ik echt heel veel bereikt. De canule is er uit, ik kan een soort van praten, ik kan zelfstandig glad gemalen eten eten. Met een speciale lepel (die meer weg heeft van iets anders🤣) maargoed, het werkt wel. En ik kan zelfstandig thee en water drinken met een anti lek beker voor kinderen.
Ondanks dit alles voelt het toch niet als een optimaal resultaat. Zeker niet, omdat het slikken de laatste tijd moeizamer gaat. Maar ik weet ondertussen dat ik GEDULD moet hebben.
Trouwens: zoals verwacht zijn die Olvarit hartig potjes echt mega ranzig!
Ik kan me voorstellen dat dat dubbel voelt. Maar ook knap om te denken ergens is oké ook oké genoeg. Jij deed wat iedereen voor onmogelijk hield. En je tot al het onmogelijke blijven inzetten heeft ook een grens. En een prijs! Heel knap jouw besluit!! Verder gaan met LEVEN, meer tijd óók!! En soms gaan dingen met golven. Ik had een buurmeisje die op haar 17e het liefst olvarit at. Dat is aan jou dus niet besteed😂😂 toppertje!!
Sterkte Steffie. Met weer een acceptatie als ik dat zo noemen mag.
Hee Steffie,
Je hebt al zoveel bereikt neem vakantie. Even tijd voor jezelf ipv de hele tijd revalideren. Ik heb een stapje terug gedaan. Net als jij zal ik de rest van mijn leven fysio nodig hebben en bezig moeten blijven. Het zal nooit voldoende zijn voor mij. In de ogen van de gezonde mens ben ik er goed vanaf gekomen. In vergelijking met andere is dat ook zo. Toch zien mensen verlies niet mijn gevecht iedere dag. Ja ik kan lopen, zwemmen, fietsen. Ja ik kan vrolijk zijn. Toch voel ik het niet.
Sterkte met blijven!! Liefs Rachel