Longontsteking

Het gaat niet allemaal zo soepeltjes als dat het lijkt. Het kwakkelen begon eigenlijk 15 december al. Toen hoeste ik uit het niks extreem veel bloed op. Ik had verder lichamelijk nergens last van en alle controles waren goed. ‘S nachts is er nog wel gekeken, maar er is niet veel gedaan. De volgende ochtend is er met een zoutoplossing in de canule gedruppeld. Dit leek iets te helpen. ‘S middags is er besloten om toch even langs het ziekenhuis te gaan. Alleen vond het ziekenhuis in Apeldoorn mij te ingewikkeld. De volgende optie was het UMC Utrecht (waar ik ook onder behandeling ben voor de canule). Maar die vonden het dan weer niet urgent genoeg. Uiteindelijk werd ik verwacht bij de kno arts in het Radboud in Nijmegen. Het was alleen onmogelijk om binnen een half uur een rolstoeltaxi te vinden. Uiteindelijk ben ik toch in Apeldoorn naar het ziekenhuis geweest, maar ze konden geen oorzaak van het bloed vinden. Het ging eigenlijk ook weer vanzelf over.

Ik was nog wel trots op mezelf dat ik zelf mijn longen schoon had kunnen houden en dat ik geen longontsteking had gekregen.

Een week later was ik wel heel moe, maar ik dacht dat dat kwam door het slechte slapen. Op de vrijdag ochtend voelde ik me wat koortsig en had ik wat last van mijn longen. Ik heb toen paracetamol op. ‘S avonds zijn nogmaals de controles gedaan. Doordat mijn bloeddruk erg laag was zijn ze binnen een kwartier bloed komen prikken. Mijn ontstekingswaarde waren extreem hoog. Dus 1,5 uur na de controles, had ik al een antibioticakuur.

De volgende dag was de dag voor kerst en wilde ik perse naar huis toe. 1e en 2e kerstdag ben ik ziek geweest. Nu voeling het nog maar echt ziek kun je het niet noemen.